niedziela, 20 lutego 2011

Pierwsza miłość

Pierwsza miłość... hmmm kiedy to było? Tak dawno, a może tak naprawdę wydarzyło się to wczoraj. Powiem wam jestem szczęśliwą matką czwórki wspaniałych dzieci, no może nie wszystkie są ideale, ale to przecież nie o to w tym chodzi, by być takim jak sobie wymarzą rodzice, choć chciała bym by moje dzieci nie popełniały moich błędów. A jednak zdarzają się czasem, że gdy patrzę na nich widzę siebie, a zwłaszcza w mojej córce choć jest zupełnie inna niż ja. Ja w jej wieku miałam grono koleżanek, ona bardziej stroni od ludzi, może przeze mnie a może taka już jest, lubi się zamykać w swoim świecie. Wiem że to lubi i to bardzo. Kiedy ją obserwuję czasem wydaje mi się, że jest nieobecna. Nie lubię kiedy pisze całymi dniami sms'y ale przecież musi się jakoś kontaktować z osobą która zajęła pierwsze miejsce w jej sercu. Lub kiedy pyta się mnie czy mogę? czy na pewno? Drażni mnie to chciała bym wykrzyczeć jej w twarz dziewczyno to twoje życie nie pytaj się mnie. Tyle tylko, że wiem, że robi to dla mnie. By być moją podporą, oparciem. Mam ogromne wyrzuty sumienia, ale bez niej, jest mi pusto na tym świecie. Staram się walczyć ze swoją zazdrością o nią lecz to nie jest takie łatwe. Kłótnia ostatnio zdarzają się ale rzadko, zwykle w dni w które obojgu nam jest źle, smutno i jak to stwierdzają lekarze mamy napięcie przed miesiączkowe.
Ale odbiegłam od tematu, czasem tak mnie bierze na rozmyślenia.
Wracając do tematu, pierwsza miłość, jest w tym takie małe ziarnko prawdy, że pamięta się ją do końca swoich dni. Ja swoją pamiętam, choć nie chcę wiele o niej pisać. Gdy czytam jej wiersz przypomina mi się ona i czasem się zastanawiam czy było by inaczej?

















'Pierwsza miłość'
"Twoje oczy
Twoje ciało
Twoje ciepłe słowa
Ty i tyko Ty
Dotykam delikatnie Twego ciała
napinasz swoje cudowne mięśnie
czuje Twój zapach
unoszę się w nim
w Twych oczach
widzę nas
unoszących się samotnie
przytulonych tworząc jedno ciało
Ty dajesz mi siłę
Ty powstrzymujesz mnie od zła
trzymasz za rękę
bym nie przeszła
bym została
bym nie umierała
mamy w sobie oparcie
to daje nam siłę
by żyć
by śnić
Kochać, istnieć
już nie znikam
już nie uciekam
kraina cienia
kraina zapomnienia
znika za mgłą"

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz